My last weeks Down Under!

Lieve allemaal,

Als eerst allemaal super bedankt voor jullie lieve berichtjes! Het is echt heel fijn om te weten dat jullie m'n verhalen lezen en leuk vinden en dat ik het niet alleen voor meneer internet schrijf haha! Afgelopen weken heb ik van alles gedaan tussen het studeren door en ik vermaak me nog steeds prima! Al moet ik ook wel toegeven dat het aftellen toch wel is begonnen de laatste weken. En om jullie ervan te verzekeren dat ik ook echt terugkom; die baan in Corowa heb ik afgewezen, er zijn toch genoeg mensen, hondjes en dingen die ik niet kan missen <3

Maandag 2 juni zou ik mijn seminar (presentatie) geven. Ja, zou. Want dat ging helaas niet helemaal zoals ik dat wou. Ik had namelijk een grote fout gemaakt in mijn data analyse, met als resultaat dat AL mijn resultaten niet klopten! *help zucht grr* Gelukkig kwamen we hier op tijd achter en kon ik het nog proberen te fiksen voordat ik moest presenteren. Maar misschien kwam mevrouw Karma om de hoek, en zij was denk ik niet blij dat ik die baan had afgewezen.. (goed dit deel wordt misschien nogal technisch en nogal saai, welkom in de genetica wereld ;) ) De server waarop mijn programma's stonden was kapot, alsin er kwam rook uit.. Ik heb Piet zijn fantastische tip om de computer in de oven te leggen doorgegeven, maar dat durfden ze toch niet aan. Blijkbaar stond niet alleen mijn data op die server, maar ook 20 jaar aan onderzoek van andere researchers... Oeps! Nouja goed, dat was een paar dagen later deed dat ding het weer, ik vond het wel eng dat niemand weet hoe die het weer deed, of voor hoe lang.. Dus ik weer aan de slag, dacht ik. Bleek de licentie van de oude versie van m'n statistiek programma SAS verlopen te zijn, dus kon ik nog niets! En omdat ik de oudste, meest verrotte PC van de afdeling mocht hebben (je moet wat als jong studentje), deed de nieuwe versie van het programma het niet op mijn PC! *aaargh!*

Gelukkig was het na een paar dagen wel weer opgelost, maar ik kreeg nooit meer mijn presentatie af voor de geplande datum. Gelukkig was Susanne zo aardig om de presentatie uit te stellen, dus 5 juni heb ik dan toch mijn seminar gegeven. En waar een gewoon colloquium in wageningen voor ong 15 studenten en hooguit 3 docenten is, was deze voor zo'n 30 genetica researchers die toch al minstens 45 jaar in het vak zitten (aan het percentage grijze hoofden te zien). Toch was ik niet erg nerveus en ik heb het naar mijn (en Susanne's) idee toch prima gedaan en het hele uur volgekletst. Ben daar toch wel een beetje trots op :) Oh en ik kreeg later zelfs een compliment over mijn accent, "you've got heaps better darling" haha!

Al voordat ik naar Australië ging wist ik dat Annemarie ook zou gaan en ja, we zouden elkaar zeker gaan opzoeken! Hoe cool zou het zijn om gezellig te meeten aan de andere kant van de wereld! Dat was voordat we ons realiseerden dat Armidale en Adelaide 1750 km uit elkaar liggen :p Gelukkig had ik mijn koopjesjacht hoed meegenomen en uiteindelijk kon ik een betaalbare vlucht vinden naar Adelaide! Helaas de connectie op Sydney gemist, maar uiteindelijk kwam ik 21 juni dan toch aan op Adelaide airport en werd ik opgewacht door Annemarie met een super lieve Welkom Poster :D Een super gezellig weekend gehad in het centrum van Adelaide, met Sushi, pannenkoeken en Belgisch bier, ohja en hele rare bitterballen haha! Lekker bijkletsen en 101 redenen verzinnen waarom Nederland(ers) beter is dan Australië(ers). Zondag gingen we gezellig op een wijnproeverij tour, waar we bij 3 verschillende wineries (we konden geen Nederlands woord hiervoor verzinnen...) ik-weet-niet-hoeveel wijnen hebben geproefd. Gezellig!!! En lekker!!! Voor de maandag hadden we niet echt plannen gemaakt, en maar goed ook. Want een lief iemand had besloten de spiegel van AM's auto te schoppen dus we hebben de maandagochtend bij Bunnings (Australie's GAMMA) doorgebracht en met secondelijm en een rol duct tape de auto weer super lelijk gefikts haha. Hopelijk heb je de auto nog goed door kunnen verkopen Annemarie?

Goed, ik heb hier al meerdere keren over geschreven, maar het blijft fantastisch naar mijn mening dus ik ga jullie er nog een keer mee vervelen; Afgelopen weekend ben ik voor de laatste keer wezen duiken in Coffs Harbour! Hoewel het hier winter is, is het water nog redelijk warm, dat duurt natuurlijk langer voordat het afkoelt. Het was super lekker weer, een fijne afwisseling met Armidale (het vriest hier elke dag en hoewel ik altijd heel stoer zei dat mij dat niks zou doen omdat we lagere temperaturen hebben in de Europese winters, ben ik daarop teruggekomen want de kou is hier veel droger en daardoor voelt het veel kouder. De scheur in de muur van m'n garage helpt daar niet echt bij.. :s). Ik was met Marie naar Coffs gereden, het meisje met wie ik ook de duikcursus heb gedaan. Ze is grappig en aardig maar super onhandig, wat ook wel weer hilarisch was. Drie keer raden wie er weer haar gewichtenriem kwijtraakte, yep Marie. Gelukkig ging alles goed. Ik kon lang doen met de zuurstof in de tank, dus ik kon lekker lang genieten van de 6 2m lange Grey Nurse Sharks die lekker aan het chillen waren. Het was helemaal niet eng maar wel echt 'breath taking' om deze mooie dieren te mogen zien in het wild en zo dichtbij ik kon ze bijna aanraken! Ook had ik nog een mooie, paars-achtige zeeschildpad gezien. Op de terugtocht van de duikspot naar de haven zagen we nog een enorme walvis die uit het water sprong!! Super cool! Het duiken ga ik wel echt missen als ik weer in NL ben, dat wordt snel sparen voor een volgende duikvakantie!

Ik heb nog 2 weken hier in Armidale en ik wil daar natuurlijk het meeste uithalen! Dus zaterdag ben ik gezellig uit geweest met Jo, een PhD studente in genetica. Ik had niet gedacht dat ik met dit rustige meisje tot 3 uur in de nacht kon dansen hahaha! Het was een erg leuke avond en hoewel voetbal hier helemaal niet populair is, wilde wel iedereen mijn visie op het Nederlandse elftal weten, ondanks dat ik nog geen wedstrijd heb gezien omdat die hier om 02.00 's nachts zijn haha. Het leverde wel leuke gesprekken op en het was een super gezellige avond!

Waarschijnlijk zullen deze laatste dagen veel te snel en veel te langzaam tegelijkertijd gaan, maar ik weet zeker dat ik ervan zal genieten en nooit meer zal vergeten dat ik dit gedaan heb! Ik heb geen idee of er nog een nieuwe blog aankomt, dus ik zeg tot schrijfs of tot knuffels!!

Kus Sas